นิทานเซน ถนนโคลน .....ครั้งหนึ่งตันซานและเอคิโดะ นักบวชเซน เดินทางไปด้วยกันบนถนนที่เต็มไปด้วยโคลน ฝนยังคงตกหนักอยู่ มาถึงด้านหนึ่งของหัวโค้ง พวกเขาพบกับหญิงสาวน่ารักในชุดกิโมโนผ้าไหมและผ้าแพร ไม่สามารถที่จะข้ามไปยังถนนอีกฟากหนึ่งได้ “ขอโทษคุณสุภาพสตรี ให้ผมช่วยคุณ” ตันซานกล่าวแล้วอุ้มหล่อนด้วยอ้อมแขนของเขา มาวางอีกฝากของถนน เอคิโดะ รู้สึกถึงความไม่ถูกต้อง เขาคิดเรื่องนี้ทั้งวัน จนในที่สุดอดกลั้นต่อไปไม่ได้ จึงกล่าวกับ ตันซานว่า “เราเป็นพระ ไม่ควรเข้าใกล้ผู้หญิง” เขาบอกตันซาน “โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หญิงสาวที่สวยและน่ารัก มันเป็นอันตราย ทำไมท่านจึงทำเช่นนั้น” “เราวางเธอตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนี่ ” ตันซานตอบ "ท่านยังไม่วางอีกรึ" เซน.... ถูกผิดอาจไม่เป็นทุกข์ แต่ยึดติดในถูกผิดต่างหากที่อาจเป็นทุกข์

นิทานเซน ถนนโคลน

.....ครั้งหนึ่งตันซานและเอคิโดะ นักบวชเซน เดินทางไปด้วยกันบนถนนที่เต็มไปด้วยโคลน ฝนยังคงตกหนักอยู่ มาถึงด้านหนึ่งของหัวโค้ง พวกเขาพบกับหญิงสาวน่ารักในชุดกิโมโนผ้าไหมและผ้าแพร ไม่สามารถที่จะข้ามไปยังถนนอีกฟากหนึ่งได้

“ขอโทษคุณสุภาพสตรี  ให้ผมช่วยคุณ” ตันซานกล่าวแล้วอุ้มหล่อนด้วยอ้อมแขนของเขา มาวางอีกฝากของถนน

เอคิโดะ รู้สึกถึงความไม่ถูกต้อง เขาคิดเรื่องนี้ทั้งวัน จนในที่สุดอดกลั้นต่อไปไม่ได้ จึงกล่าวกับ ตันซานว่า

“เราเป็นพระ ไม่ควรเข้าใกล้ผู้หญิง” เขาบอกตันซาน

“โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หญิงสาวที่สวยและน่ารัก มันเป็นอันตราย ทำไมท่านจึงทำเช่นนั้น”

“เราวางเธอตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วนี่ ” ตันซานตอบ

"ท่านยังไม่วางอีกรึ"

เซน....
ถูกผิดอาจไม่เป็นทุกข์
แต่ยึดติดในถูกผิดต่างหากที่อาจเป็นทุกข์