มีพระสูตรที่พระพุทธองค์ทรงเปรียบเทียบพระหรือนักปฏิบัติกับผู้เลี้ยงโคหรือวัว ท่านว่าลักษณะของผู้เลี้ยงวัวที่ดี คือเป็นผู้เขี่ยไข่ขาง
ไข่ขางในภาษาอีสานหมายถึงไข่แมลงวัน ผู้เลี้ยงวัวที่คอยสังเกตวัวที่อยู่ในความดูแล ดูว่ามีไข่ขางที่ตรงไหนก็รีบเขี่ยทิ้งให้วัว ถือเป็นคนเลี้ยงโคเลี้ยงวัวที่ดี
ท่านว่าพระและนักปฏิบัติที่ดีก็เช่นเดียวกัน ต้องรู้จักเขี่ยไข่ขาง การเขี่ยไข่ขางของพระและนักปฏิบัตินั้นหมายถึงการเขี่ยความคิดที่ไม่ดี 3 ประเภท ซึ่งรวมกันเรียกว่า มิจฉาสังกัปปะ อันเป็นความดำริหรือความคิดในทางที่เป็นพิษเป็นภัย และเป็นอันตรายต่อจิตใจหรือต่อชีวิตของเราคือ
1. ความดำริหรือความคิดในกาม ในทางเนื้อหนังหรือในทางที่เป็นอกุศลทั่วๆไป
2. ความดำริหรือความคิดในทางมุ่งร้ายด้วยโทสะ
3. ความดำริหรือความคิดในการเบียดเบียนคนอื่นหรือสัตว์อื่น
ตัดตอนจากหนังสือ "อักษรส่อสาร" ของพระอาจารย์ชยสาโร ว่าด้วยเรื่อง ข.ไข่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น