มาฟังนิทานอินเดียกัน ...
ด.ช.ปัญญาเป็นเด็กที่เกิดในเมืองแต่ย้ายไปอยู่ในชนบท
วันหนึ่งไปซื้อแพะจากชาวนาในราคา 1,000 บาท ซึ่งชาวนายินดีที่จะส่งมอบแพะในวันรุ่งขึ้น
พอวันรุ่งขึ้น ชาวนาก็ไปหาด.ช.ปัญญาแล้วบอกว่า "ข่าวร้ายนะหนูเพราะแพะเพิ่งตายไปเมื่อคืนนี่เอง"
ด.ช.ปัญญา ก็บอกว่า "ไม่เป็นไร ถ้าเช่นนั้นคืนเงินให้ผมก็แล้วกัน"
"โอ เสียใจด้วยจริงๆ แต่ฉันใช้เงินนั่นหมดไปแล้ว" ชาวนาพูดด้วยสีหน้าเศร้าๆ
"ไม่เป็นไร ถ้าอย่างนั้นเอาแพะตัวนั้นมาให้ฉันก็แล้วกัน"
"เธอจะเอาแพะตายไปทำอะไร" ชาวนาถามด้วยความฉงน
"ฉันจะเอาไปจับฉลากขาย" ดช.ปัญญาตอบ
"จะไปจับฉลากแพะที่ตายได้อย่างไร ใครจะไปซื้อ?" ชาวนายิ่งสงสัย
"ได้ซิ คอยดูละกัน" ดช.ปัญญาตอบอย่างมั่นใจ
จากนั้นชาวนาก็มอบแพะที่ตายให้ด.ช.ปัญญาไป
หนึ่งเดือนผ่านไป ...... ชาวนาพบกับ ด.ช.ปัญญาจึงถามอีกครั้งว่าตกลงเอาแพะที่ตายไปทำอะไร??
"ฉันก็ทำฉลาก 500 ใบ ขายใบละ 10 บาท แล้วบอกว่าใครดวงดีจับฉลากได้ก็ได้แพะไปเลย 1 ตัว"
"ฉันได้เงินมา 5,000 บาท ได้กำไรหลังจากหักที่จ่ายให้ลุงชาวนาไปแล้ว 3,990 บาท"
"แล้วไม่มีคนโวยวายหรือ(เพราะแพะตายแล้ว)?" ชาวนาถามด้วยความสงสัย
"ก็มีคนเดียวคือคนที่จับฉลากได้ และฉันก็แค่คืนเงินค่าฉลากจำนวน 10 บาทให้คนๆ นั้นไป"
นี่คือตัวอย่างนิทานอินเดียที่คนอินเดียเล่าให้ฟังถึงวิธีคิดการแก้ปัญหาของคนอินเดีย บางคนก็ชื่นชมดช.ปัญญาว่าเป็นผู้มีปัญญาเพราะขนาดแพะตายยังเอาไปหาเงินได้ แต่ถ้าคนดีมีศีลธรรมก็จะบอกว่า ดช.ปัญญาเป็นคนขี้โกงใช่หรือไม่??
การทำธุรกิจ ไม่ว่าจะทำธุรกิจอะไร แบบไหน จะเรียกว่าเป็นการลงทุน หรือจะเรียกว่า Money Games ก็แล้วแต่ ถ้าทำด้วยความไม่ซื่อแบบดช.ปัญญา ก็เข้าข่ายว่าเป็นการหลอกลวง แม้ใครจะว่าฉลาด ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน เพราะไม่มีเจ้าทุกข์ แต่ก็คืิอการหลอกลวงอยู่ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น