กฎทุกกฎ มีข้อยกเว้น
ชาวนาคนหนึ่งจัดงานทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่ภรรยาผู้ล่วงลับ เสร็จแล้วพระก็ให้พร เมื่อพระให้พรจบเขาถามว่า
“หลวงพ่อขอรับ ภรรยาของผมจะได้รับส่วนกุศลที่หลวงพ่อสวดอุทิศให้ไหมขอรับ”
“อย่าว่าแต่ภรรยาของโยมเลย สรรพสัตว์ทั้งโลกก็จะได้รับส่วนกุศลจากการสวดมนต์ของอาตมาในครั้งนี้ด้วย”
ได้ยินเช่นนั้น ชาวนาชักสีหน้าไม่ดี เขาต่อรองว่า
“ถ้าสรรพสัตว์ทั้งโลกได้รับส่วนบุญด้วย ภรรยาผมก็แย่สิครับ เพราะคนอื่นๆ คงจะแย่งส่วนบุญส่วนกุศลไปจากเธอหมด หลวงพ่อ ได้โปรดอุทิศส่วนกุศลให้เฉพาะภรรยาผมได้ไหมครับ”
หลวงพ่อเห็นเขายังคงใจแคบ จึงอธิบายว่า การสวดมนอุทิศส่วนกุศลด้วยเมตตาจิตนั้น จะต้องแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลไปยังสัตว์ทั้งโลกอย่างไม่มีอคติ ไม่เลือกที่รัก ไม่มักที่ชัง หากแต่ต้องแผ่ส่วนกุศลนั้นออกไปด้วยไมตรี เหมือนพระอาทิตย์ทอแสงสาดโลมผืนโลกด้วยจิตใจแผ่ไพศาลไร้ข้อจำกัด ชาวนาฟังแล้วยังไม่ยอมเข้าใจ เขาอุทธรณ์ว่า
“หลวงพ่อสอนเช่นนั้นก็ดีอยู่ แต่โปรดยกเว้นบ้างได้ไหมขอรับ ผมมีเพื่อนบ้านอยู่คนหนึ่งมันมีพฤติกรรมเลวระยำมากซึ่งผมไม่อาจยกโทษให้ได้ หลวงพ่อกรุณาอย่ารวมมันกับสัตว์โลกทั้งปวงเลยขอรับ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น