นิทานสอนใจ : ความปรารถนาของเมล็ดพืช นกตัวหนึ่งคาบเมล็ดพืชบินผ่านป่าใหญ่ ระหว่างทางเมล็ดพืชน้อยสองเมล็ด ก็ร่วงตกลงสู่พื้นดิน พื้นดินอ่อนนุ่มช่างอบอุ่น และสบายกว่าปากแหลมคมของนกตัวนั้นเป็นไหนๆ เมล็ดพืชที่หนึ่ง จึงเอ่ยทักเมล็ดพืชที่สองอย่างอารมณ์ดีว่า เมล็ดพืชที่หนึ่ง : สวัสดีจ้ะ เธอยังสบายดีอยู่ไหม เมล็ดพืชที่สอง : อื้ม ก็ดีกว่าตอนอยู่ในปาก ของนกตัวนั้นล่ะนะ เมล็ดพืชที่หนึ่ง : ฉันดีใจมากเลยที่ได้นอนอยู่บนดิน ร่วนซุยแบบนี้ ทั้งนุ่ม ทั้งอุ่น สบายตัวแท้ เมล็ดพืชที่สอง : ฉันเห็นด้วย เมล็ดพืชที่ไหน ก็ชอบดินแบบนี้ทั้งนั้นล่ะ เมล็ดพืชที่หนึ่ง : ดินแบบนี้เหมาะแก่การเจริญ เติบโตเป็นที่สุด เธอว่าไหม เมล็ดพืชที่สอง : ก็คงใช่ เมล็ดพืชที่หนึ่ง : ฉันอยากเจริญเติบโตเป็นต้นไม้ เร็วๆ จัง เมล็ดพืชที่สอง : ว้าย! ฉันไม่เอาด้วยหรอก ฉันไม่อยากโต ฉันอยากเป็น เมล็ดพืชไปวันๆ อย่างนี้แหละ เมล็ดพืชที่หนึ่ง : แต่การเปลี่ยนแปลงคือชีวิตนะ เราเป็นสิ่งมีชีวิต เราก็ต้องยอมรับ การเปลี่ยนแปลง เมล็ดพืชที่สอง : ไม่นะ ฉันจะไม่ยอมรับการ เปลี่ยนแปลง ฉันจะเป็นเมล็ดพืช อย่างนี้ตลอดไป ฉันกลัวการ เปลี่ยนแปลง เพราะมันทำให้เรา ต้องเจอ และเป็นในสิ่งที่เราไม่คุ้น เคยมาก่อน เมล็ดพืชที่หนึ่ง : อย่ากังวลไปเลยจ้ะ การเปลี่ยนแปลงของพวกเรา จะเป็นไปในทางที่ดีขึ้น เพราะเราจะเจริญเติบโต ออกดอกออกผล งอกงามไปเรื่อยๆ เมล็ดพืชที่สอง : ไม่จริงหรอก เธอลองคิดดูสิ ถ้าเราต้องเติบโตไปเป็นต้นไม้ จริงๆ รากของเราก็จะติดหนึบอยู่ ในความมืดมนของชั้นดิน ส่วนด้านบนซึ่งเป็นกิ่งก้าน และ ลำต้นของเราก็จะถูกกระหน่ำ ด้วยพายุ แล้วอย่างนี้ ฉันจะอยู่ได้ อย่างไรล่ะ..อยู่ไม่ได้หรอก เมล็ดพืชที่หนึ่ง : เชื่อสิจ๊ะว่าเราจะผ่านมันไปได้ และสิ่งเหล่านั้นก็จะทำให้เรา เข้มแข็งขึ้นกว่าเดิมนะ เมล็ดพืชที่สอง : ไม่เอา! ถ้าเธออยากโตเป็นต้นไม้ ก็เชิญเป็นไปคนเดียวเลย ฉันไม่เอากับเธอด้วยหรอก เมล็ดพืชที่หนึ่งเห็นว่าป่วยการที่จะโน้มน้าวความคิด ของเมล็ดพืชที่สอง เมล็ดพืชที่หนึ่งจึงหยุดพูด และเฝ้าคอยเวลาที่ตนเองจะได้เติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่ ด้วยความตื่นเต้นทุกวัน เวลาผ่านไป เมล็ดพืชที่หนึ่งก็เปลี่ยนแปลงจากเมล็ด พืชเล็กๆ กลายเป็นต้นไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขา ให้ร่มเงาแก่สัตว์น้อยใหญ่ในป่าแห่งนั้น มันมีความสุขมากที่ได้เติบโต และมองเห็นสิ่งต่างๆ ในฐานะของต้นไม้ใหญ่ ส่วนเมล็ดพืชผู้ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงก็ยังคงเป็นเมล็ดพืชเหมือนเดิม วันหนึ่งมีไก่ป่าตัวหนึ่งเดินผ่านมาเห็นเมล็ดพืชที่สอง มันจึงตรงเข้าไปจิกเมล็ดพืชที่สองกินเป็นอาหารจนอิ่มท้อง บทสรุปของผู้แต่ง การเปลี่ยนแปลงเป็นกฎเกณฑ์แห่งธรรมชาติที่เกิดขึ้นตลอดเวลา ซึ่งมีทั้งเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นและเลวลง แต่เราจะต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลงให้ได้ ไม่ว่าการเปลี่ยนแแปลงนั้นจะดีหรือไม่ก็ตาม เพราะถ้าเรายอมรับได้ แม้จะต้องพบกับความเปลี่ยนแปลงที่เลวลง เราก็ยังพร้อมที่จะสู้เพื่อพบกับการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น แต่คนที่ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง และปฏิเสธที่จะพบสิ่งใหม่ๆ ครั้นพบปัญหาก็ไม่รู้จะเดินไปทางไหน จึงถอดใจโดยง่าย และต้องพบกับทางตันของชีวิตอย่างรวดเร็ว เราคงปฏิเสธการเปลี่ยนแปลงไม่ได้หรอก เพราะการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทุกวัน โดยเฉพาะถ้าเป็นเด็กด้วยแล้ว ยังมีเวลาอีกกว่าทั้งชีวิตที่ต้องพบกับความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ทางที่ดี อย่ากังวลไปเลยว่าเราจะต้องพบอะไรบ้าง แต่ขอให้รู้ว่าประสบการณ์ทุกอย่างจะสอนให้มีชีวิตที่เข้มแข็ง จงเติบใหญ่อย่างมั่นใจและกล้าหาญเพื่อวันวสวยงามที่รออยู่ข้างหน้าเถิด Cr. ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา

นิทานสอนใจ : ความปรารถนาของเมล็ดพืช

        นกตัวหนึ่งคาบเมล็ดพืชบินผ่านป่าใหญ่
ระหว่างทางเมล็ดพืชน้อยสองเมล็ด
ก็ร่วงตกลงสู่พื้นดิน
      
       พื้นดินอ่อนนุ่มช่างอบอุ่น และสบายกว่าปากแหลมคมของนกตัวนั้นเป็นไหนๆ เมล็ดพืชที่หนึ่ง
จึงเอ่ยทักเมล็ดพืชที่สองอย่างอารมณ์ดีว่า
      
       เมล็ดพืชที่หนึ่ง : สวัสดีจ้ะ เธอยังสบายดีอยู่ไหม
      
       เมล็ดพืชที่สอง : อื้ม ก็ดีกว่าตอนอยู่ในปาก
                                    ของนกตัวนั้นล่ะนะ
      
       เมล็ดพืชที่หนึ่ง : ฉันดีใจมากเลยที่ได้นอนอยู่บนดิน
                                    ร่วนซุยแบบนี้ ทั้งนุ่ม ทั้งอุ่น
                                    สบายตัวแท้
      
       เมล็ดพืชที่สอง : ฉันเห็นด้วย เมล็ดพืชที่ไหน
                                    ก็ชอบดินแบบนี้ทั้งนั้นล่ะ
      
       เมล็ดพืชที่หนึ่ง : ดินแบบนี้เหมาะแก่การเจริญ
                                   เติบโตเป็นที่สุด เธอว่าไหม
      
       เมล็ดพืชที่สอง : ก็คงใช่
      
       เมล็ดพืชที่หนึ่ง : ฉันอยากเจริญเติบโตเป็นต้นไม้
                                    เร็วๆ จัง
      
       เมล็ดพืชที่สอง : ว้าย! ฉันไม่เอาด้วยหรอก
                                    ฉันไม่อยากโต ฉันอยากเป็น
                                    เมล็ดพืชไปวันๆ อย่างนี้แหละ
      
       เมล็ดพืชที่หนึ่ง : แต่การเปลี่ยนแปลงคือชีวิตนะ
                                   เราเป็นสิ่งมีชีวิต เราก็ต้องยอมรับ
                                   การเปลี่ยนแปลง
      
       เมล็ดพืชที่สอง : ไม่นะ ฉันจะไม่ยอมรับการ
                                   เปลี่ยนแปลง ฉันจะเป็นเมล็ดพืช
                                   อย่างนี้ตลอดไป ฉันกลัวการ
                                   เปลี่ยนแปลง เพราะมันทำให้เรา
                                   ต้องเจอ และเป็นในสิ่งที่เราไม่คุ้น
                                  เคยมาก่อน
      
       เมล็ดพืชที่หนึ่ง : อย่ากังวลไปเลยจ้ะ
                                   การเปลี่ยนแปลงของพวกเรา
                                   จะเป็นไปในทางที่ดีขึ้น
                                  เพราะเราจะเจริญเติบโต
                                  ออกดอกออกผล
                                  งอกงามไปเรื่อยๆ
      
       เมล็ดพืชที่สอง : ไม่จริงหรอก เธอลองคิดดูสิ
                                   ถ้าเราต้องเติบโตไปเป็นต้นไม้
                                   จริงๆ รากของเราก็จะติดหนึบอยู่ 
                                   ในความมืดมนของชั้นดิน
                                   ส่วนด้านบนซึ่งเป็นกิ่งก้าน และ     
                                   ลำต้นของเราก็จะถูกกระหน่ำ 
                                  ด้วยพายุ แล้วอย่างนี้ ฉันจะอยู่ได้
                                  อย่างไรล่ะ..อยู่ไม่ได้หรอก
      
       เมล็ดพืชที่หนึ่ง : เชื่อสิจ๊ะว่าเราจะผ่านมันไปได้
                                   และสิ่งเหล่านั้นก็จะทำให้เรา
                                   เข้มแข็งขึ้นกว่าเดิมนะ
       
       เมล็ดพืชที่สอง : ไม่เอา! ถ้าเธออยากโตเป็นต้นไม้ 
                                   ก็เชิญเป็นไปคนเดียวเลย
                                   ฉันไม่เอากับเธอด้วยหรอก
      
       เมล็ดพืชที่หนึ่งเห็นว่าป่วยการที่จะโน้มน้าวความคิด ของเมล็ดพืชที่สอง เมล็ดพืชที่หนึ่งจึงหยุดพูด
และเฝ้าคอยเวลาที่ตนเองจะได้เติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่ ด้วยความตื่นเต้นทุกวัน
      
       เวลาผ่านไป เมล็ดพืชที่หนึ่งก็เปลี่ยนแปลงจากเมล็ด พืชเล็กๆ กลายเป็นต้นไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขา ให้ร่มเงาแก่สัตว์น้อยใหญ่ในป่าแห่งนั้น มันมีความสุขมากที่ได้เติบโต และมองเห็นสิ่งต่างๆ ในฐานะของต้นไม้ใหญ่
      
       ส่วนเมล็ดพืชผู้ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงก็ยังคงเป็นเมล็ดพืชเหมือนเดิม วันหนึ่งมีไก่ป่าตัวหนึ่งเดินผ่านมาเห็นเมล็ดพืชที่สอง มันจึงตรงเข้าไปจิกเมล็ดพืชที่สองกินเป็นอาหารจนอิ่มท้อง
      
       บทสรุปของผู้แต่ง
      
       การเปลี่ยนแปลงเป็นกฎเกณฑ์แห่งธรรมชาติที่เกิดขึ้นตลอดเวลา ซึ่งมีทั้งเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นและเลวลง แต่เราจะต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลงให้ได้ ไม่ว่าการเปลี่ยนแแปลงนั้นจะดีหรือไม่ก็ตาม เพราะถ้าเรายอมรับได้ แม้จะต้องพบกับความเปลี่ยนแปลงที่เลวลง เราก็ยังพร้อมที่จะสู้เพื่อพบกับการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น แต่คนที่ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง และปฏิเสธที่จะพบสิ่งใหม่ๆ ครั้นพบปัญหาก็ไม่รู้จะเดินไปทางไหน จึงถอดใจโดยง่าย และต้องพบกับทางตันของชีวิตอย่างรวดเร็ว
      
       เราคงปฏิเสธการเปลี่ยนแปลงไม่ได้หรอก เพราะการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทุกวัน โดยเฉพาะถ้าเป็นเด็กด้วยแล้ว ยังมีเวลาอีกกว่าทั้งชีวิตที่ต้องพบกับความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ทางที่ดี อย่ากังวลไปเลยว่าเราจะต้องพบอะไรบ้าง แต่ขอให้รู้ว่าประสบการณ์ทุกอย่างจะสอนให้มีชีวิตที่เข้มแข็ง จงเติบใหญ่อย่างมั่นใจและกล้าหาญเพื่อวันวสวยงามที่รออยู่ข้างหน้าเถิด
      
Cr.  ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา